Huubkes Vlucht

JOS BOURS/ARNO DIETEREN

Huubkes vlucht is een verzwegen familieverhaal over een traumatiserend kloosterbewind dat tientallen jaren later zijn tol eist. Schrijver Jos Bours en zijn neef componist Arno Dieteren maakten er een literair én een muzikaal kunstwerk van in geheel eigen stijl.

Een tragisch ongeval in het Limburgse dorpje Douvergenhout in 1924 heeft schokkende gevolgen voor Huubke, een jongetje van vier. Bij een brand verliest hij zijn moeder. Zijn vader kan de situatie met zeven kinderen niet aan en pleegt zelfmoord. Huubke en zijn broers en zussen worden weggestopt in kloosters bij Duitse zusters en Duitse Franciscanerbroeders. In een van die kloosters ondergaat Huubke jarenlang een tiranniek bewind. Alleen een schoolmeester op de stadsschool, die viool speelt, laat hem soms zijn vreugdeloze jeugd ontvluchten. Later studeert een van zijn kinderen –toeval of niet – viool op het Conservatorium. Maar vlak voor haar afstuderen, blijken Hubs opgelopen jeugdtrauma’s bittere gevolgen te hebben voor vader en dochter.

Waarschijnlijk uit schaamte werd binnen de familie nooit over dit verhaal gesproken. Tot nu. Op het podium brengt een verteller Huubkes verhaal tot leven. Niet chronologisch, maar van achter naar voren, in stukken en brokken, compact, vol levendige details. Twee musici begeleiden hem met muziek die knarst en schuurt, dan weer zangerig of melancholiek is.

Jos Bours is (theater)schrijver en publiceert regelmatig non-fictie en fictie, onder andere de romans De jongens van het Glaspaleis (2014), Duvelsprie (2018) en Opeens geen grenzen meer (2022). Componist Arno Dieteren schreef muziek voor de muziektheatervoorstellingen Doodgoed, Kaspar Hauser, Wit Water en vele anderen. Hij maakt in zijn werk gebruik van het vrije atonale systeem. In deze compositie verwerkte hij bestaande opnamen. De basis is de compositie Zonder titel in een uitvoering van E88. De live muziek wordt gespeeld door Guus Ghijsen, altviool en Paulien Dieteren, klarinet en basklarinet.